वठलेला प्रवास

गेल्या उन्हाळ्यात
माझ्या दारासमोरचं झाड वठलं,
म्हटलं आता याचं आयुष्य सरलं
वठलेला परतिचा प्रवास
त्यानं मूकपणे चालू केला
ना तक्रार ना खंत
ना पिलांची ओढ....
म्हटलं याला लागली बहुदा
पैलतिराची आस...
अचानकच एक दिवस मग
मेघ बरसून गेले
उन्हाळाही सरून आता बरेच दिवस झाले
सहजच परवा माझं लक्श त्याच्याकडे गेलं
तर याच्या अंगावर शेवाळलेला कोट!
वठलेल्या झाडाच्याही चार दोन फांद्या
होत्या अजुनही ओल्या
किलबिलणार्या पाखरांनी घट्ट धरून ठेवलेल्या....