मेक्सिकन बिन राईस व्हाया पुणे

माझी धाकट जाऊ चवीचं खाणारी आणि कौतुक, हौस, प्रेमानं खाऊही घालणारी. सतत नविन काहीतरी करण्याची आवड असणारी. पूर्वी पुण्यात रहायची तर आमच्या सतत वाऱ्या होत. दर वारीत नविन काहीतरी पोटात जायला वाट बघत असे. अशाच एका वारीत हा राईस खाल्ला आणि वन मील डिशच्या माझ्या मेन्यूत कायमचा आला.  आठवणींच्या पानावर आज ही रेसपी अपनोंकी याद में

आपल्या राजमा चावलचा मेक्सिकन भौ असणारा हा भाताचा प्रकार अनेक कारणांसाठी मला आवडतो. एकतर यात तेलाचा वापर ना के बराबर, दुसरं कच्च्या भाज्या सढळ हातानं , तिसरं फार वाटणी घाटणी नाहीत आणि महत्वाचं म्हणजे (मला वाटतं म्हणून) पोटाला अगदी लाईट लाईट.

 यातले मुळात वापरले जाणारे एकदोन घटक मी बदलले आहेत.

 पदार्थात नाही पण पोस्टमधे नमनाला घडाभर तेल गेल्यावर मूळ मुद्द्यावर यायला हरकत नाही. तर, आधी शास्त्रानुसार साहित्य- सलाडसाठी- सर्व रंगांच्या सिमला मिर्च्या, कांदा, हिरवी मिरची, कोथिंबीर, लेट्यूस, ओरेगॅनो.

चटणी/ कोथिंबीर/ सालसासाठी- दोन अवाकाडो (किंमत न बघता घ्यावीत, उगाचच बै गं किती महाग असं वाटायला नको) मल्टीपर्पझ सिझनिंग, कांदा हा उगंच मधेच येईल इतपत. त्याची चव आणि लुडबुड मर्यादित असायला हवी

भात- शक्यतो बारीक चणीचा तांदूळ (दिल्ली राईस वगैरे राक्षसी आकार नजाकत घालवतात), ऑलिव्ह किंवा सूर्यफूल तेल चमचाभर (हे आपलं उगाचंच हं.  खरंतर कोणतंही तेल चालेल. पण सध्या माझ्याकडे हे आहे हे एक आणि दुसरं रेसिपीला वजन यावं म्हणून) (तेल अज्जिबात नको म्हणणार्‍यांनी भात सुटा शिजवण्याचं कौशल्य आत्मसात करावं ) बाकी चवीत तेलाचा काहीही संबंध नाही.

राजमा साठी - मूळ रेसपीत फिकट पांढरट गुलाबी ताजा कोवळा राजमा वापरतात. तो सगळ्या सिझनमधे मिळत नाही म्हणून मग आपला पंजाब दा पुत्र लाल राजमा फार विचार न करता घ्यावा, तो भिजवावा आणि मग आटोपशीर शिजवावा. आपल्याला भातात राजमा "दिसायलाच" हवाय त्यामुळे भरमसाठ शिट्यांनी त्याचं पिठलं करण्याचा मोह टाळा.

क्रीम , जे मूळ रेसपीमधे आहे. मी त्याऐवजी आंबट नसलेलं घट्ट दही वापरते. तुम्ही काहीही वापरा.

सर्व घटकांत घालायला चवीपुरतं मीठ.

आता कृती जी अजिबातच कृतीसारखी नाही. पण सांगते.

तर सगळ्या शिमला मिरच्या एकदम बारीक चिरून घ्या. ज्यांच्याकडे कडरंग आहे त्यांनी त्याचा लाभ घ्या (कडरंग = चाॅपर), कोथिंबीरही बारिक चिरून घ्या,  हिरव्या मिरच्या एकदम बारीक चिरून घ्या. हे सगळं त्यात ओरैगॅनो घालून एकत्र करा.

अवोकाडोची साल काढा (हे फार सॅटिसफाईंग काम आहे. करून बघा. ) तो गर गरगटून त्यात कोथिंबीर ,मिरची, मीठ आणि खूप घट्ट असेल तर किंचीत पाणी घाला.

क्रिम किंवा दही जे असेल ते किंचित फेटून घ्या

भातात मीठ तेल घालून मोकळा शिजवा (मी राईस कुकर वापरते)

राजमा अंगाबरोबर शिजवा नंतर त्यातलं पाणी काढून टाकून त्यात मीठ घाला.

मूळ रेसपीमधे सर्व्ह करताना राजमा घातला जातो, मी तो शिजला की पाणी काढून शिजलेल्या भातात मिसळून टाकते.

सर्व्ह करणं ही याची खरी कृती आहे.

तर आधी भात त्यावर सलाड, अवोकाडो कोशिंबीर,  क्रीम/दही,  हिरव्या मिरच्या आणि सिझनिंग घालून सर्व करा.

ही झाली शास्त्र नी परंपरेनुसारची कृती. सोप्या भाषेत सांगायचं तर शिमला मिरची कोशिंबीर,  अवोकाडो कोशिंबीर, दही आणि राजमा चावलचा सिझनिंग शिंपडून गोपाळकाला करा.

वाचायला जितकी क्लिष्ट कंटाळवाणी रेसपी आहे तितकी करायला आणि खायला अजिबात नाही.

त.टी. (अत्यंत महत्त्वपूर्ण)

एकुणात कापाकापी, चिराचिरी बरीच असल्यानं साहित्यात ऑफिशियली उल्लेख नसलेला नवरा मदतीला घ्या. नमक स्वादानुसार चालीवर नवरा गरजेनुसार वाचा आणि कामाला लागा.

#मेक्सिकन_बिनराईस

#आठवणीतल्या_रेसपीज

#खमंग_किस्से