होश्शियार...दात पडणार आहे!

एक दोन महिन्यांपूर्वी सानू शाळेतून घरी आली तीच मुळी गाल फ़ुगवून. हिचं एक कोणत्या गोष्टीवरून कधी काय बिनसेल याचा नेम नाही. दहा पाच वेळा विचारल्यावर अगदी इस्टेट लुटल्यागत आवाजात दीनवाणेपणा आणि डोळ्यात डबडब पाणी आणून तिनं सांगितलं,"आज विशालचासुध्दा दात पडला". मला वाटलं हिच्याच बाकावर बसणार्या हिच्या मित्राचा दात पडला म्हणून हिला प्रचंडसं दु:ख झालंय म्हणून मी आपली तिची समजूत घालत म्हटलं,"हात्त तिच्या. एव्हढंच नां, मग येईल की दुसरा दात. आता पडतातच अगं पहिले दुधाचे दात." माझ्या या समजुतीवर तिची कळी खुलण्याऐवजी आणखिनच भळभळा रडत ती म्हणाली,"अगं बाई मला माहितिय हे. टिचरनं ऑलरेडी सांगितलंय". आता वैतागण्याची माझी वेळ असल्यानं सहाजिकच मी कारवदून म्हटलं,"माहितिय नां माझे आई मग कशाला आल्यापासून इतका गळा काढलायस?" यावर दात पडलेल्यांची यादी वाचत तिनं रडवेल्या सुरात सांगितलं की,"सगळ्यांचे दात पडतायत आणि माझा मात्र अजुनही एकही दात पडला नाही." आत्ता माझ्या डोक्यात उजेड पडला. मानत म्हटलं अशी भानगड आहे होय? मग नव्यानं तिची समजुत काढत तिला सांगितलं की तुझाही पडेलच गं दात. यावर तास दोन तास "कधी"ची भुणभुण करून तिनं नाद सोडून दिला. त्यानंतर मी हे सगळं अर्थातच विसरून गेले आणि परवा शाळेतून येताना माझं बुचकुलं फ़ुदकत घरी आलं. आल्या आल्या खुशित दप्तर फ़ेकत, शुज सॊक्स काढत तिनं आरोळी ठोकली,"आई.......आज काय फ़नी गंमत झाली शाळेत"(हिच्या सगळ्या गमती फ़नी असतात बरं का). "विचार ना काय गंमत झाली ते, आई विचार नां" "बोला काय गंमत आहे?" "असं नाही आधी डोळे मीट....आता उघड" डोळे उघडले तर एका चुटुकल्या दाताला हलवत अगदी जग जिंकल्याच्या अविर्भावात लुकलुकत्या डोळ्यांनी ती उभी होती. हुश्श अखेरीस माझ्या पिल्लाचा पहिला वहिला दात हलायला लागला होता तर. तिला या हलणार्या दाताचा इतका प्रचंड अभिमान वाटत होता की येईल जाईल त्याला अगदी रद्दीवाल्यापासून, कोपर्यावरच्या होमडिलिव्हरी घेऊन येणार्या वाण्यापर्यंत सगळ्यांना कौतुकानं दात हलवून दाखवून झाला. दिवाळीत सांगलीला गेल्यावर तर जवळपास अख्ख्या गावाला समजलं की हिचा पहिलाच दात आता हलत आहे आणि लवकरच तो पडणार आहे. त्यात भर म्हणजे हिच्या बाबानं कौतुकानं हिला सांगितलं की हा दात पडल्यावर त्याजागी सोन्याचा दात येईल म्हणून. मग काय विचारता, कधी एकदा दात पडेल असं झालंय. मात्र या कौतुकातला संभाव्य धोका ओळखून तिला ताळ्यावर आणत सांगितलं की,"गोल्डन दात म्हणजे खरा खुरा सोन्याचा दात नाही काई, या दाताचं नाव कसं दुधाचे दात आहे तसंच नव्या दाताचं नाव गोल्डन टिथ आहे". काही का असेना माझं पिल्लू खुश आहे आणि येता जाता आरशात डोकावत डुलणारा दात कौतुकानं बघत तो पडायची वाट बघतंय. तो डुलणारा दात मला मात्र हेलावून टाकतोय कारण आत कुठेतरी तिचं मोठ्ठं होणं नव्यानं जाणवायला लागतंय. तिचा पहिला दात लुकलुकायला लागल्यावर झालेला आनंद अजून ताजा असताना त्याच दाताचं पडणं तिला नवलाचं तर मला चुटपुट लावणारं ठरतंय. असेच एकेक पाश सैलावत जाऊन माझं पिल्लू मोठ्ठं व्हायला लागलंय याचा आनंद होतोय की आत चुरचुरतंय हेच समजत नाहीए......